vs Wiet-Wiet

5e provinciale is toch maar een vreemde reeks: Lokeren, de ploeg die wie twee weken geleden makkelijk versloegen, ging nu gaan winnen op Hoge Wal (de leider!). Om toch maar wat steviger bovenaan te staan en stiekem wat dichter bij de top-drie te sluipen, moest er toch minimaal een puntje gepakt worden tegen Wit-Wit.
In de heenronde verloren we daar met een fel vertimmerde ploeg met 7-1. Vooral de enkelmatchen werden met prachtige scores verloren.
 
Nu kon ik wel beroep doen op Jelle, Andreas en Niels. Aangevuld met invaller Bert en de ervaring van Filip viel er misschien wel wat te rapen.
Maar ook Wit-Wit was niet meer dezelfde ploeg: 4 C2's en zelfs een C1 (Deventer sr.) kwamen voor de volle buit.
 
Ook nog eventjes een dankjewel voor alle supporters. Altijd leuker dan voor een lege sporthal te spelen :)
 
Daar waar de kapitein hoopte op toch een dubbeloverwinning of twee, kwam hij wat bedrogen uit. Filip en Niels konden nooit echt hun draai vinden en verloren kansloos in twee sets. Filip wist ook met Jelle geen potten te breken.
Zelf speelde ik zowel met Andreas als met Bert. Met Andreas mocht ik het opnemen tegen Deventer en zoon. De eerste set ging verloren, maar gelukkig herpakten we ons tijdig in set 2. Alles bleef er goed uitzien: draaien op 11-6 is een prima uitgangspositie. Maar toen kantelde de match: in één ruk 11-16 en match over.
 
Met Bert ging het niet zo goed. De eerste set konden we gelijke tred houden, maar set 2 was er teveel aan.
 
De enkels dan maar. 4 C2's van Wit-Wit vs 2C2's en 2D's van Landegem.
Andreas ging al snel de boot in op de tweede enkelpositie: fantastische punten worden nog iets te vaak afgewisseld met onbegrijpelijke missers.
 
Zowel Jelle als Niels (op drie en vier) maakten er een marathonpartijtje van. Niels speelde zijn beste enkel van dit seizoen. Helaas kon hij dit niet bekronen met winst: in de derde set was de tegenstander te sterk.
Ook Jelle speelde meer dan behoorlijk, maar ook hij moest in de derde set de duimen leggen.
 
En Bert? Tja, die maakte er een ware thriller van. In drie lange sets was er amper verschil tussen de twee. Luide kreten van de Wit-Witter werden vakkundig gecounterd door "Ja!" vanop de banken.Ook vrij ongezien was dat de Wit-Witter zijn eigen moeder gewoon wegstuurde van zijn partij. Die mocht enkel volgen van achter de paal...
 
Helaas, ook hier was het njet: de spijtige misser op matchpunt verdween in het niets bij een prachtige match.
 
Een droge 0-8, maar wel met opgeheven hoofd. (Filip verbood mij om 'net niet' te gebruiken, dus men moet wat creatief zijn!). Feit is dat er in de enkelspelen heel wat progressie werd geboekt. Tegen de volgende tegenstander, Latem, gaan we voor niets minder dan de volle buit. Hopelijk met evenveel supporters!

You have no rights to post comments