Dat waren de drie dingen die het eerst bij me opkwamen toen ik aan gisteren terugdacht. Het niezen kwam van Pascale ( het werd zelfs zodanig erg dat de tegenstanders al grappend zeiden dat ze géén pluim van haar gingen aannemen)en de verbrande kokos was het huisrecept van Béa. Er werd natuurlijk ook gebadmintond: Evergem 1G kwam op bezoek. Zij brachten 4 C2's en één C1 mee. De eerste opdoffer was dat the captain zich niet goed voelde en moest passen. Meteen onze enige C2 én troefkaart kwijt. Aan Pascale de zware taak haar te vervangen.
De zaal was goed verwarmd, maar wel hélemaal leeg. Gelukkig waren er nog de voorzitter en Valerie om ons aan te moedigen, waarvoor dank!
Nick en Wim beten de spits af met een dubbel. Af en toe werden er knappe punten gemaakt, maar het duo aan de overkant bleek te sterk in beide sets, met logisch verlies tot gevolg. Lieve en Pascale vochten intussen een zware set uit, die ze nipt naar zich toe trokken. Set 2 ging wat makkelijker, met een 1-1 tussenstand tot gevolg.
Sylvie werd door de afwezigheid van Béa tot eerste enkelspeler gepromoveerd en Nick mocht een C1'tje bekampen. Nick speelde knap mee en won enkele knappe rally's, maar Bart kon telkens afstand nemen op het einde van elke set. Intussen liep Sylvie de ziel uit haar lijf tegen een C2 en knokte voor elk punt. Set 1 ging verloren, maar de tweede set was voor Sylvie. In een beklijvende derde set won ze én pakte zo weer 2 punten. Nog 4 punten en we krijgen er een C2 bij 
.
Ikzelf mocht een C2 bekampen. Al snel bleek dat een combinatie van 9 matchen op zondag én drie weken niet te spelen compleet ongezond is en een conditie die evenhoog is als de buitentemperatuur. Verlies in 2 sets, waar er normaal wel véél meer in mocht zitten... Pascale mocht als tweede dame opdraven. Onze invalster deed het niet slecht, maar hier kon ze Béa niet doen vergeten: logisch verlies in twee sets.
De mixen dan maar: als we deze twee wonnen konden we nog een punt uit de brand slepen. Helaas kwamen Lieve en ik nooit echt goed in de partij, en moesten we in twee nipte sets de duimen leggen tegen het C1-C2 koppel aan de overkant. Van Wim en Sylvie heb ik niet veel gezien, maar aan het gevloek te horen in de tweede set zat er daar ook méér in.
Helaas, helaas, weer een nieuw verlies op ons conto. Het ziet er steeds meer naar uit dat we play-offs mogen spelen op 't einde van het seizoen.
Achteraf werd er nog genoten van een lekker stuk cake met de tegenstanders. Die hoopten ons volgend seizoen terug te zien. Wie weet?