Het verhaal van nét niet

(detail)

Competitie op een donderdagavond, dat had ondergetekende nog niet veel meegemaakt. Ook de damesploeg speelde op verplaatsing, maar naar Drive. Na elkaar succes te wensen vertrokken we naar de plaats van afspraak: Evergem, voor een matchke tegen de plaatselijke 1G. Nick en Lieve konden er niet bijzijn en als vervangers werden Michiel en Pascale uit Béa's hoed getoverd. Als tegenprestatie reed Michiel met z'n bescheiden autootje (*kuch*) naar de sporthal.

De weg ernaartoe bleek nog vrij lastig: De straat van de sporthal is vrij lang, en de GPS zette ons af aan de kerk. Gelukkig bestaat er nog zoiets als mobiel internet en waren we nog voor de ladiescar in de sporthal.

De tegenstanders waren hoger geklasseerd, maar aangezien ze allemaal C2 waren, lag er nog wel een kans voor ons. Even nog een vreemd momentje in't begin: opeens zagen we iemand van Evergem lopen en terugkomen... met een natte dweil! Een vraag van Pascale, want de vloer lag best wel glad (en dus ook slim gezien). Het bleef natuurlijk wel grappig om ze om de twee punten haar voeten te zien 'afvegen' ;)

De avond begon met een partijtje dames-en herendubbel. Béa en Pascale hadden het niet onder de markt, maar waren net dat tikje beter op het einde van elke set. Ondertussen waren Wim en Michiel ook goed bezig. Wie Michiel een beetje kent, weet dat hij soms een fantastisch dagske heeft: gisteren was er zo eentje. Quasi alle smashen erover én goed: sterke match! Bloedstollend ook, want set 1 werd nipt binnengehaald, set 2 nipt verloren en set 3 was nog erger: tot 24-24 losten de twee teams elkaar voor geen vin. Helaas ging het dan net mis, 26-24 verlies en match verloren. Toch een erg sterke match!

De enkels dan maar, moet het nog gezegd worden dat dit ons zwakste punt is? Béa won wel vrij makkelijk haar match (We vinden dat ondertussen vanzelfsprekend, maar dat is het eigenlijk niet!). Ik mocht zelf een C2 in de ogen kijken. In de eerste set was het gelijkopgaand en pas in de verlengingen kon ik afstand nemen (24-22). 'k Had wel fameus op m'n adem getrapt, zodat de tweede set verloren ging. In de derde set nam ik onmiddellijk een mooie bonus, maar ik kon die niet volhouden. Enkele matchpunten kon ik redden en kreeg er zelf één, maar moest finaal (en na enkele uitgelezen vloeken) de set laten gaan met 24-22.

Sylvie speelde ondertussen ook een goede match, maar "'k Heb het toch wat weggegeven ze!" bleek toch een verliesmatch. Ondertussen was Michiels dagje over en bleek de tegenstander niet Bart Couck te heten, maar een erg solide C2. Kurkdroog afgeserveerd en een 4-2 achterstand...

Om een gelijkspel te behalen, moesten we nog beide mixen winnen. Nu winnen we meestal onze eerste mix, maar aangezien Lieve geblesseerd is vormden Pascale en ik een onuitgegeven duo. Het werkte wonderwel, en konden de zege binnenhalen in 2 nipte sets. Ondertussen gingen Sylvie en Wim voor het gelijkspel: In drie sets werd er helaas verloren, zodat we wéér met lege handen achterbleven...

De herendubbel en mijn enkel waren dubbeltjes op z'n kant, dus evengoed kon dit een artikel van net wél geweest zijn. Helaas, 5-3 verlies. Het gevoel was echter niet slecht omdat er heel veel goede matchen werden gespeeld! 't Niveau begint blijkbaar te verbeteren :-) Afin, zondag mogen we de leider een bezoekje brengen. Indien er nog een dame wil meedoen: u bent van harte welkom!

Lennart